မတရားစစ်မှုထမ်းဥပဒေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ပြည်သူလူထုသို့ အရေးပေါ်တိုက်တွန်းနှိုးဆော်ချက်

 

ရက်စွဲ ။      ။ ၂၀၂၄ ခုနှစ်၊ မတ်လ ၂၀ ရက်နေ့ 

မိဘပြည်သူများခင်ဗျား . . .

မတရားမှုက မိဘပြည်သူတို့ရဲ့ အိမ်တံခါးကို လာခေါက်နေပါပြီ။ ကျနော်တို့ဟာ မဟောသဓာဇာတ်တော်ထဲကလို ရင်နှစ်သည်းချာ သားသမီးရတနာတွေကို ဘီလူးနဲ့အပြိုင်လုနေရပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ဒီပွဲမှာတော့ အဆုံးအဖြတ်ဒိုင်လူကြီးလုပ်ပေးမယ့် မဟောသဓာသုခမိန်ဆိုတာ မရှိပါဘူး။ မဟောသဓာဇာတ်တော်ထဲကလို သားသမီးနာကျင်မှာစိုးလို့ လက်လျှော့အရှုံးပေးလိုက်လို့လည်း မရပါဘူး။ ဒီအခြေအနေမှာ ယုတ်မာကောက်ကျစ်ပြီး သားစားကျူးတဲ့ ဖက်ဆစ်စစ်ဘီလူးကို နှိမ်နင်းသုတ်သင်ပြီး ငရဲကိုပို့ဖို့ကလွဲ အခြားအဖြေမရှိပါဘူး။ 

“ဘယ်လိုပို့ရမှာလဲ။ လက်နက်ကိုင်တွေလည်းတိုက်နေကြတာပဲ။ တို့လက်ထဲမှာ ဘာလက်နက်မှမရှိဘူးလေ” လို့ပြောရင် ကျနော်က ရှိတယ်လို့ပြောပါ့မယ်။ ပြည်သူလူထုလက်ထဲမှာ ဝရဇိန်လက်နက်‌လို အင်မတန်အစွမ်းထက်တဲ့ ဖျက်အားပြင်းလက်နက်တခုကို ပိုင်ဆိုင်ထားပါတယ်။ အဲ့ဒါကတော့ လူထုလှုပ်ရှားမှုကြီး တဖန်ပြန်လည် ဖော်ဆောင်ခြင်း တနည်းအားဖြင့်ပြောရရင် သပိတ်မှောက် ဆန္ဒပြခြင်းပါပဲ။ 

“ဆန္ဒပြတာဘာထူးလို့လဲ” လို့ မေးရင် သိပ်ထူးပါတယ်လို့ ပြောပါရစေ။ ဖက်ဆစ်စစ်တပ်ဟာ လူထုရဲ့တခဲနက်ချီတက်သံတွေ၊ ကြွေးကြော်သံတွေ၊ အလံတွေ၊ ဘန်နာတွေကို မြင်ရုံကြားရုံနဲ့တင် ဧရာမရန်သူကြီးကို မြင်လိုက်ရသလို တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားပြီး အကြမ်းဖက်တာကလွဲပြီး တခြားနည်းလမ်းဘာကိုမှ စဉ်းစားလို့မတတ်အောင်ဖြစ်ပြီး အကြမ်းဖက်ပစ်လိုက်တာပါ။ ဒါကလည်း ကိုယ့်သေတွင်းကိုယ်တူးလိုက်တာပါပဲ။ ဒီလိုအကြမ်းဖက် ပစ်ခတ်နှိမ်နင်းတဲ့အတွက်ကြောင့် ဖက်ဆစ်တပ်အပေါ် ပြည်သူလူထုရဲ့ နာကျည်းချက်တွေ ပိုမိုကြီးထွားပြီး ပြည်သူ့ဒီမိုကရေစီအရေးတော်ပုံဟာ လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးဆီကို တဆင့်တက်ခဲ့ပါတယ်။ အဲ့သလိုတက်ကြရင်းနဲ့ ဒီနေ့အချိန်မှာဆိုရင် မြို့သိမ်းတိုက်ပွဲ‌သတင်းတွေ ဝေဝေဆာဆာကို မြင်လာကြရပါပြီ။ အဲ့ဒါတွေဟာလည်း ၂၀၂၁ ခုနှစ်ကနေ အခုအထိ လူထုဆန္ဒပြပွဲကြီးတွေ သပိတ်ကြီးတွေသာ မဖြစ်ခဲ့ရင် ဖြစ်လာနိုင်စရာမရှိပါ။ အဲ့ဒီလက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးကို လူထုလှုပ်ရှားမှု၊ လူထုထောက်ခံမှုက တွန်းတင်ပေးလိုက်တာပါ။ လူထုကကျွေးတဲ့ထမင်းကိုစားပြီး လူထုကပေးတဲ့ပိုက်ဆံနဲ့ ပြည်သူ့ပြောက်ကျားတွေ ရပ်တည်တိုက်ပွဲဝင်နေကြရတာပါ။ လူထုထောက်ခံမှုမရှိ၊ လူထုလှုပ်ရှားမှုသာမရှိခဲ့ရင် ဒါတွေတခုမှဖြစ်လာစရာမရှိပါဘူး။ လက်ရှိ နိုင်ငံအနှံ့မှာဖြစ်ပွားနေတဲ့ လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးကို ပြည်သူလူထုက မွေးဖွားပေးလိုက်တာပါ။

အခုလည်း စစ်ကောင်စီက မိဘပြည်သူတို့ရဲ့ သားသမီးတွေကို မတရားလုယူဖို့ အင်တိုက်အားတိုက် ကြိုးပမ်းနေတာ မိဘပြည်သူတို့ အမြင်ပါပဲ။ မိဘပြည်သူတို့ရဲ့ ရင်နဲ့လွယ်ပြီး တယုတယမွေးမြူထားခဲ့ရတဲ့ သားသမီးတွေကို အကြမ်းဖက်စစ်တပ်က စစ်ကျွန်ခံခိုင်းပြီး အလုပ်အကျွေးပြုခိုင်းပါတော့မယ်။ သူတို့ရာထူးဂုဏ်ရှိန် စည်းစိမ်ကို ကာကွယ်ဖို့အတွက် မိဘပြည်သူတို့ရဲ့ သားသမီးတွေကို သူတို့ကိုယ်စား အသေခံခိုင်းတော့မှာပါ။ စစ်ကောင်စီဟာ စစ်ရေးအရ နိုင်ငံအနှံ့အပြားမှာ အရှုံးနဲ့ရင်ဆိုင်နေရချိန်၊ လက်နက်ချတွေ တပ်ပြေးတွေနဲ့ သူတပ်ကိုတောင် နိုင်နင်းအောင် မထိန်းသိမ်းနိုင်ချိန်မှာ မိဘပြည်သူတို့ရဲ့ သားသမီးတွေကို ရှေ့တန်းကိုစေလွှတ်တော့မှာပါ။ ရှေ့တန်းကိုအပို့ခံရရင် အသက်မဆုံးရှုံးပါဘူးလို့ ဘယ်သူမှ မပြောနိုင်ပါဘူး။ အသက်များဆုံးရှုံးခဲ့ရင် ပေါ်တာလည်းအဆွဲခံရသေး၊ စစ်ကောင်စီလက်ပါး‌စေအဖြစ်လည်း သမိုင်းမှတ်တမ်းအတင်ခံရသေး ဘဝက တစ်ခါတင်မက နှစ်ခါသုံးခါသေကြရမှာပါ။ အဲ့ဒီတော့ စစ်တပ်ထဲဝင်ပြီး ဘဝအသေခံမလား။ တော်လှန်ရေးတပ်တွေဆီ သွားပြီးပူးပေါင်းကြမလားဆိုတာ အရေးတကြီး စဉ်းစားရွေးချယ်ကြရမှာပါ။ အဲ့ဒီလိုပူးပေါင်းဖို့ရာ နည်းလမ်းမရှာတတ်ဘူး၊ မသိဘူး၊ ဒါမှမဟုတ် ကျန်းမာရေးအပါအဝင် အခြေအနေအမျိုးမျိုးကြောင့် မသွားချင်ဘူးဆိုတဲ့လူတွေကရော ဘာလုပ်ကြမလဲ။ အပေါ်ကတင်ပြခဲ့သလို လူထုတိုက်ပွဲနည်းလမ်း ရှိပါသေးတယ်။ ကျနော်တို့ရွေးတဲ့လမ်းဟာ အာဇာနည်ထောင်သောင်းရဲ့ သွေးနဲ့ခင်းခဲ့ရတဲ့လမ်းပါ။ ကျနော်တို့တစ်ယောက်ချင်းစီ ပေးဆပ်ရမှုတွေဟာ နေ့စဉ်သတင်းတွေမှာ ကိန်းဂဏန်း‌အနည်းငယ်လောက်သာ အရေးပါတာမျိုးဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ သို့သော် ကျနော်တို့အားလုံးသာ ပေါင်းစည်းကြမယ်ဆိုရင် ယောယုဝငရဲကိုလည်း ကိုင်လှုပ်နိုင်တဲ့အင်အားနဲ့ ပြည့်စုံတယ်လို့ယုံကြည်ပါတယ်။ အဲ့သလိုအင်အားမျိုး ပိုင်ဆိုင်ထားပါလျက်နဲ့ ဘာကြောင့်များ တိုက်ပွဲမဝင်ရမှာလဲ။ လက်ရှိအခြေအနေမှာ အလွန်ကောင်းတဲ့အခွင့်အရေးကို ဘာကြောင့်များလက်လွတ်ခံရမှာလဲ။

အခွင့်အရေးတဲ့လား . . .

ဟုတ်ပါတယ်ခင်ဗျာ၊ လက်ရှိအခြေအနေဟာ လူထုတိုက်ပွဲကြီးဆင်နွှဲဖို့ အင်မတန်ကောင်းတဲ့ မဟာအခွင့်အရေးကြီးပါ။ တဖက်မှာ စစ်ကောင်စီဟာ စစ်ရှုံးနေပါတယ်။ ရှုံးတာတောင်မှ ခွက်ခွက်လန်အောင်ကို ရှုံးနိမ့်နေတာပါ။ တဖက်ကလည်း တပ်ထဲဝင်သူမရှိသလောက် ဖြစ်နေတဲ့အချိန်မှာ စစ်တပ်ရဲ့အဖြစ်က သေငယ်ဇောနဲ့မြောနေပြီလို့ ပြောရမှာပါပဲ။ အဲ့ဒီလိုအခြေအနေမျိုးမှာ တယောက်ရလည်း နည်းလားဆိုပြီး ပြည်သူလူထုကို အခုလိုသွေးတိုးစမ်းတာဟာ အကြမ်းဖက်စစ်တပ်က ကိုယ့်သေတွင်းကိုယ်တူးလိုက်တာပါပဲ။ 

ဒီလောက် ဒုက္ခပတ်လည်ဝိုင်းနေတဲ့အချိန်မှာ လူထုအုံကြွမှုကြီးဖြစ်လာရင် ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲလို့များ ယောင်လို့တောင်မတွေးကြလေသလား။ အကုန်ပစ်သတ်လိုက်မှာပေါ့လို့များ အကြမ်းဖက်စစ်တပ်အနေနဲ့ အလွယ်တွေးထားကြလေသလားပါပဲ။ ‌ဘယ်လောက်အတိုင်းအတာအထိ အကျိုးရှိမယ်၊ စစ်တပ်အတွက် ဘယ်လောက်ထိခိုက်မယ်ဆိုတာတွေဟာ ရှေ့ဖြစ်ကြိုဟောလို့တော့မရပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဒီအချိန်မှာ လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးနဲ့ လူထုလှုပ်ရှားမှုကို ဟန်ချက်ညီပေါင်းစပ်နိုင်ရင် တော်လှန်ရေးအောင်ပွဲခံဖို့ အလွန်နီးစပ်မှာဖြစ်တယ်။ တော်လှန်ရေးတခုလုံးအတွက် အလွန်အကျိုးရှိလိမ့်မယ်ဆိုတာ ယခင့်ယခင်က ကမ္ဘာတဝှမ်းမှာဖြစ်ခဲ့တဲ့ တော်လှန်ရေးတွေက သက်သေပါပဲ။ 

ပြည်သူလူထုအနေနဲ့ ကိုယ်နဲ့နီးစပ်ရာ ယုံကြည်ချက်တူသူ၊ ယုံကြည်ရသူတွေနဲ့ စုဖွဲ့ကြ၊ ပြင်ဆင်ကြ၊ နည်းလမ်းရှာကြ၊ တိုက်ပွဲဝင်ကြဖို့ အလေးအနက် တိုက်တွန်းလိုပါတယ်။ 

ဒီအချိန်မှာ တော်လှန်ရေးအင်အားစုတွေအနေနဲ့လည်း မဟာမိတ်တွေနဲ့ တူရာတွဲပြီး အကြမ်းဖက်စစ်တပ်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် တိုက်ပွဲဆင်နိုင်ဖို့ အရေးတကြီး ပြင်ဆင်ကြဖို့လိုပြီလို့ တပ်လှန့်လိုက်ရပါတယ်။ ကျနော်တို့အနေနဲ့လည်း နောက်ဆုံးထွက်သက်အထိ ဖက်ဆစ်စစ်ဘီလူးရဲ့ ဝိဉာဉ်အသက်အိုးတွေကို တလုံးမကျန် ပျက်စီးကြေမွသွားတဲ့အထိ ‌တိုက်ပွဲဝင်သွားမှာဖြစ်ပါကြောင်း ကတိသစ္စာပြုရင်း အကြမ်းဖက်စစ်တပ်ကို နည်းလမ်းပေါင်းစုံနဲ့ တိုက်ပွဲဝင်ကြဖို့ တိုက်တွန်းနှိုးဆော်လိုက်ပါတယ်။

“အလံနဲ့အသံကို နားစွင့်ကြ”

“ချုပ်ချယ်ရင် ရုန်းကန်၊ ဖိနှိပ်ရင် တွန်းလှန်၊ တိုက်ပွဲအောင်လံ ထူကြလွှင့်ကြ”

 

ကျော်သူရိန် 

အတွင်းရေးမှူး (၁) 

ဗဟိုစည်းရုံးရေးကော်မတီ 

ဗကသများအဖွဲ့ချုပ်

#Oway #ABFSU #ConscriptionLaw #စစ်မှုထမ်း #ဥပဒေ #ဆန့်ကျင်ရေး #လူထုတိုက်ပွဲ #စစ်ကောင်စီ #ပြည်သူ့စစ် #Whatshappeninginmyanmar